Şef Donell Stallworth, Charlie Hicks’i ilk fark ettiğinde, bundan aşağı yukarı 10 yıl önceydi.
ABD‘nin Florida eyaletinin Pensacola şehrinde yaşayan ve bir Hava Kuvvetleri gazisi olan Hicks, Stallworth’un mutfağını yönettiği Shrimp Basket’a her gün geliyordu.
Askerliğin ardından muhasebecilik yapan Hicks, ikinci mesleğinden de kısa süre önce emekli olmuştu. Hicks, her gün öğle yemeği için Shrimp Basket’a geliyor, bir kase gumbo sipariş ediyor, bir yandan yemeğini yerken bir yandan da restoranın televizyonunda beyzbol maçı izliyordu.
Stallworth, mutfağın çok yoğun olmadığı günlerde Hicks’e eşlik etmeye başladı. İki adam uzun uzun beyzbol sohbetleri yapıyordu. Hicks, Yankees’i tutuyordu, Stallworth ise Dodgers taraftarıydı.
Stallworth, “Beyzbol bitince Charlie’nin sevdiği başka spor olmadığından diğer her şey hakkında konuşmaya başladık. Zamanla o bana ısındı, ben de ona ısındım” dedi.
YEMEĞE GİTMEYİNCE BİR SORUN OLDUĞUNU ANLADILAR
Eylül ayının başlarında bir gün, 78 yaşındaki Hicks her zaman yaptığının aksine gibi öğle yemeğine gitmedi.
Restoranın yöneticilerinden Denise Galloway, daha önce acil durumlar için Hicks’in numarasını almıştı. Öğle yemeğine gitmeyince Galloway, Hicks’i arayıp hasta olduğunu öğrendi.
Yaşlı adama nerede yaşadığını soran Galloway, gumbosunu evine götürmeyi teklif etti. Hicks cevap olarak Galloway’e hastalık bulaştırmak istemediğini ama yemeği kapısının önüne bırakmasından çok memnun olacağını söyledi.
Bu olaydan sonraki birkaç gün Hicks yine öğle yemeğine gitmeyince, Galloway Hicks’i tekrar aradı. Telefon doğrudan sesli mesaja yönlendirildi. Bunun üzerine Galloway, mutfağa geri döndü ve Stallworth’a olanları anlattı.
Stallworth, o sırada takvimlerin 11 Eylül tarihini gösterdiğini belirterek, “Denise’le konuştuktan sonra hemen anahtarlarımı alıp dışarı çıktım” dedi.
YAŞLI ADAMI YERDE YATARKEN BULDU
Stallworth, doğrudan Hicks’in dairesine gitti ve kapıyı çaldı. Cevap yoktu. Tekrar kapıyı çaldı, yine cevap yoktu. Stallworth dönüp gitmek üzereyken, zayıf bir yardım çağrısı duydu. Kilitli olmayan kapıyı açtı ve Hicks’i yerde yatarken buldu. Yaşlı adam yere düşmüştü. İki kaburgası kırılmış vücudu ciddi şekilde susuz kalmıştı.
O sırada Stallworth, restoranda Galloway ile telefonda konuşuyordu. Galloway’den 911’i aramasını istediğini belirten Stallworth, “Oraya vardığımda, hangi gün ve saat olduğunu bile bilmiyordu. Ciddi şekilde susuz kalmış olduğu için konuşamıyordu” ifadelerini kullandı.
Stallworth, ambulans gelene kadar Hicks’in yanından bir dakika ayrılmadı ve yaşlı adama su içirmeye çalıştı. The Washington Post’a konuşan Hicks, “Donell gelmeseydi ne olurdu bilmiyorum” derken, sonraki iki ayı hastanede ve ardından rehabilitasyonda geçirdiğini belirtti.
Bu süreçte, Shrimp Basket’taki arkadaşları Hicks’i düzenli olarak ziyaret edip gumbo getirdi.
Stallwath ve Hicks bir arada
TAŞINMA İŞİNİ RESTORAN ÇALIŞANLARI ÜSTLENDİ
Düştüğü günlerde, Hicks’in apartman dairesinin kira sözleşmesi neredeyse sona ermek üzereydi. Yaşlı adamın kirasına zam da gelecekti.
Shrimp Basket’ın bu durumdan haberdar olan genel müdürü Casey Corbin, restoranın yanındaki dairenin boş olduğunu fark etti ve kirayı sordu. Bu daireyi Hicks için tutan Corbin, ev sahibinin kira sözleşmesini Hicks’in imzalayabilmesi için rehabilitasyon merkezine getirmesine de aracı oldu.
Hicks’in restoranın “manevi dedesi” gibi olduğunu söyleyen Corbin, “Taşınmadan önce yapılması gereken birkaç şey vardı. Bu işlemlerin o kadar uzun sürmesi pek hoşuma gitmedi. Bu yüzden süreci hızlandırmak için ne yapabiliriz diye düşündüm” ifadelerini kullandı.
Corbin ve çalışanları, Hicks rehabilitasyondan çıktığında dairenin yenilenmiş, temizlenmiş ve hazır olması için kolları sıvadı. Diğer yandan Hicks’in yeğenlerinden biri de eski dairesindeki eşyaların toplanması görevini üstlendi.
Corbin, “Bay Hicks’in evini boşaltmasına yardım etmek benim için çok keyifliydi. Başta biraz garip hissettim. Adamın birinin eşyalarını karıştırıyordum. Ama sonradan ‘Bu benim dedem’ diye düşündüm” diye konuştu.
ARTIK KOCAMAN BİR AİLESİ VAR
Hiç evlenmeyen ve çocuğu olmayan Hicks, hayatı boyunca “yalnız” olduğunu söylese de Shrimp Basket’ın çalışanları, Hicks’in artık ailelerinin bir parçası olduğunu vurguladı.
Corbin, Hicks’in taburcu olduğunda bir yürütece ihtiyacı olacağını biliyordu. Bu yüzden bir ikinci el mağazasına gidip Hicks için bir yürüteç buldu ve restoranda çalışan herkesten yürüteci imzalamalarını istedi.
Restoran çalışanları yürüteci “Charlie’s angels” yani “Charlie’nin melekleri” diye imzaladı.
Şükran Günü’nde Corbin’in, Shrimp Basket’ın çalışanları ve aileleri için düzenlediği ziyafet yemeğinin onur konuklarından biri de Hicks’ti. Corbin, hep birlikte harika bir gün geçirdiklerini belirterek, “Bunu her yıl yapmaya başlayacağız” ifadelerini kullandı.
Artık en sevdiği restorana yürüyerek gidebildiği için çok mutlu olduğunu ancak hala iyileşme sürecinde olduğu için arkadaşlarının sık sık yeni dairesine gumbo getirdiğini söyleyen Hicks, “Sözde bir hesap tutuyorlar, ama ben henüz o hesabı görmedim” dedi.
ÖMÜR BOYU ÜCRETSİZ GUMBO
Öte yandan Shrimp Basket Yönetim Kurulu Başkanı Jeff Brooks, hafta başında yaptığı açıklamada Hicks’in ömür boyu yiyeceği gumbolardan ücret alınmayacağını duyurdu. Restoran zinciri ayrıca, Hicks’in onuruna o gün yapılan her alışverişin yanında misafirlere ücretsiz gumbo ikram etti.
Tüm bu ilgi karşısında hala biraz şaşkın olduğunu belirten Hicks, “Kanserin ilacını filan bulmadım. Sadece dairemde düştüm” derken, hikayesi viral olduktan sonra pek çok kişinin arayıp sağlığı hakkında bilgi almasının kendisini çok duygulandırdığını dile getirdi.
Bu hikayenin insanların birbirlerine dikkat etmelerini hatırlamalarına yardımcı olmasını umduğunu belirten Corbin ise sözlerini, “İnsanlar önemlidir. O kapıdan giren her insana Bay Hicks gibi davranıyorum” ifadelerini kullandı.
En Son Tv sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
