KERNEK BİR KÜLTÜRDÜR: MAHALLENİN SON TANIKLARI
Bir mahallenin ruhu, binalar yıkılıp yenileri yapıldığında değil, onu hatırlayan son insan da gittiğinde ölür.
Kernek…
Bir zamanlar Malatya’nın en sıcak mahallelerinden biri olan, dut ağaçlarının gölgesinde büyüyen çocukların, komşuluk hukukunun, dostlukların yaşadığı bir yerdi.
Bugün Kernek sokaklarında dolaşanlardan kaçı bu geçmişi biliyor?
Kaçı, bir zamanlar bu sokaklarda mahalleli çocukların akşama kadar top oynadığını, dut ağaçlarının altındaki sohbetleri, Mahfel Sineması’nda izlenen filmleri hatırlıyor?
Ve en önemlisi… Bu geçmişi hatırlayan kaç kişi kaldı?
O eski dost meclislerinde oturanlardan kaçı hâlâ aynı sokaklardan geçiyor?
Kernek’in yaşlıları, mahallelerinde çocukluklarını, gençliklerini, en güzel anılarını geçirdi ama şimdi kapılar kapandı, sokaklar sessizleşti.
Komşular bir zamanlar birbirine göz kulak olurdu. Şimdi herkes penceresini sıkı sıkı kapatıyor.
Çocukların ayak sesleriyle yankılanan sokaklar şimdi bomboş.
Kernek’in duvarlarında hâlâ o eski zamanlardan kalan birkaç iz var belki ama o duvarlara yaslanan insanlar çoktan gitti.
Biliyor musunuz?
Bir mahallenin sokaklarında yankılanan kahkahalar kaybolunca, o mahalle ölür.
Kernek, bir kültürdü.
Eşitlikti, kardeşlikti, mertlikti, yiğitlikti, dürüstlüktü, vefaydı, sevgiydi, saygıydı.
Bugün Kernek’in adı hâlâ var ama ruhu nerede?
Bu yazı dizisi burada bitiyor.
Ama belki de…
Kernek’i hatırlayan son kişi de gidene kadar asıl hikâye devam edecek.
Son
En Son Tv sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
